بدأت رحلة يتمي ووحدتي من سن مبكر

معرفش ابدا ازاى بس مشكلتى كبيره الى حدا ما وبدات بيتمى فى سن مبكر وانا عندى 10 سنين اتيتمت امى وبعديها اب وبدات رحله الاحساس بالوحده والكسره فى كل المجالات التعليم طبعا معرفتش اكمل لحد اى تعليم عالى بالرغم من ذكاءى اللى الكل بيشهد بيه بس قدر الله وما شاء فعل مفيش حد هيصرف عليه فاخدت دبلوم تجارة ودى حاجه من وقتها وانا بستعر منها طبعا اختى الكبيرة الله يكرمها شفتلى شغل فى مكان بعيد عن بيت العيله اللى كان فيه ابويا وامى فاضطريت ااعد مع اخويا القريب من الشغل ده وللمصدفه كل اخواتى اربع ولاد والبنت سكنين جنب الشغل ده فبدات متاعب من نوع اخر كل واحده من زوجات اخواتى مكنتش عايزاتى فى بيتها وكانوا اخواتى بينفذوا كلامهم طبعا ولا اى مراعه انى اختهم الصغيره لان اصغر حد فيهم اكبر منى ب 8 سنين فبدات اتنقل من حد واتبهدل عند دا ودا ودا لدرجه انى كنت باكل كل الوجبات فى الشارع وارجع على النوم عشان مضيقش حد وبردو مراتتهم يرفضوا لحد ما رحت اعدت عند اختى ربنا يكرمها ويخللها عيالها كانت بالنسبالى احلى وقت فى حياتى وفرضت رايها على جوزها وفضلت اعده بروح الشغل واجهز نفسى وكنت سعيده بالرغم من انى بردو مش مكانى ولا بيتى وكتير كنت بشعر بالحرج لدرجه انى ساعات بفضل مرضاش ادخل الحمام لحد ما جوزها ينزل لشغله والحمد لله دا اتسببلى فى تعب فى الكلى بعدها بفتره صدفت انى اتعرفت على جوزى حاليا كان بيشتغل فى الامارات وحاول التقرب ليه بكل الوسائل لدرجه انو غير فى اسمه وماقلش اسمه الحقيقى وادعا ان امه وابوه مايتين زى تمام عشان اتعاطف معاه واهتم بيه حسيت ظروفنا واحده وحبيته حب كبير اوى بالرغم من انه مكنش ناوى الا اللعب بس بيه وبظروفى بس حبنى بجد وبقا مش عارف يقولى حقيقته ازاى واعترافلى بحقيقته بعد ما اتعلقت بيه وحسيت انو املى للاستقرار واعترفلى وطلبنى للجواز واتجوزنا كل التمثيل والشخصيه الطيبه اتبدلت وبقا مش هوا كان فعلا كله تمثيل ضرب واهانه لدرجه انو بيمسك كان راسى ويخبطها فى الحيطه ولدرجه انى كنت بخبط على الحيطه عشان اى حد من الجيران يسمعنى وينقذنى وعارفه انى ولا ليه حد ممكن يخدلى حقى لان محدش هيجبلى حقى ومحدش هيبقا عايزنى عنده حمل الفتره دى كان استقر فى مصر بعد جوازنا بسنتين جاله فرصه السفر تانى وكان ربنا رزقنى ببنت وحامل فى ولد وسالنى اسافر ومن كتر تعبى منه ومن وجوده ومن ذله فيه انو نزل مصر عشانى يتجوزنى وفقت وقلت هيتغير ويرجع يتعامل زى زمان باحترام وبادب وبحب بس مالقتش الا اهمال تام ولا حتى بيكلمنى ولا بيتصل ولا بيسال عنى واعدت بعيالى مع نفسى بيبعتلنا الف جنيه كل شهر على فلوس قبضى وبمشى الدنيا بس حسه بردو انى لوحدى ولا عرف يبقا سند ولا ضهر ليه مهما بتكلم واقول بحسه مش سمعنى ومش شيفنى بقيت بشتغل وناجحه الحمد لله فى اى حاجه بعملها بس فين اللى حس بيه طول عمرى واخدت ايه من دنيتى ولا اى حاجه غير القهر والحسره ولحد وقتنا ده عايشه على كده بيجى شهرين فى السنه يقضى اجازته ويستمتع بحياته ويسافر وقلبى قافل من نحيته وكتير طلبت اطلق منه بس مين هيقف معايا ومين ليه محدش غير ربنا فيدنونى بالله عليكم انا ينفع اعيش باحساس النقص اللى عندى ده وبحسد كل واحده معاها راجل بيسمعها وبيهتم بيها وبيزعل لزعالها انا تعبت والله حتى حياتى مش بتفرق افضل فيها ولا اسبها هما عيالى بس النفس والفرحه اللى فيها بس تعبت وربنا وحده يعلم اد ايه